یکی از مباحثی که در لایو صبحگاهی امروز مطرح شد، سوال بود. اینکه سؤال کردن چطور می‌تواند به ما کمک کند؟ قرار شد نیم ساعت بی‌وقفه سؤال بپرسیم و نتیجه‌ی آن را منتشر کنیم. اول تصور می‌کردم نتوانم همه‌ی این زمان را به طرح سؤال اختصاص دهم و سوالاتم ته بکشد اما وقتی شروع به نوشتن کردم‌، سوالات پشت سر هم نوشته شدند‌. سوالاتی راجع به زندگی، اهداف، اولویت‌ها، آرزوها، چگونگی انجام کارها، بهبود بخشیدن روابط و حتا سوالات عجیب و غریب.
با بررسی سوالاتم متوجه شدم که طرح سؤال یک راه خوب برای دقیق شدن در زندگی است. اینکه کجای زندگی ایستاده‌ام، هدف‌ها و اولویت‌هایم چیست؟ آیا برنامه‌ریزی درستی برای آن دارم؟ آیا از زندگی‌ام لذت می‌برم؟ آیا این زندگی همان چیزی‌ است که می‌خواهم؟ و چه‌ کارهایی باید انجام بدهم که در مسیر پیشرفت قدم بردارم؟ طرح سؤال، مسئله را شفاف می‌کند و از دل همین سوالات راه‌حل هم به دست می‌آید. طرح پرسش یک راه خوب برای خودشناسی است، آدم را با لایه‌های درونی و خواسته‌های عمیقش آشنا می‌کند و باعث می‌شود جدی‌تر فکر کند و راهش روشن شود‌.
حتا اگر به جواب سؤال‌ها فکر نکنیم، مغز را فعال می‌کنیم و مغز به‌ صورت ناخودآگاه دنبال جواب می‌گردد.
طرح سؤال خلاقیت را هم بالا می‌برد. من از سوالات عجیب و غریب برای افزایش خلاقیت استفاده می‌کنم. مثلاً سکوت چه رنگی است؟ تنهایی چه صدایی دارد؟
پرسش‌هایی از این نوع می‌تواند به یک ایده‌ی نو منجر شود، همچنین این نوع سوالات می‌تواند در تیتر‌نویسی هم خیلی کمک‌کننده باشد. ( مثلاً برای انتخاب تیتر پست یا نام کتاب )
من از طرح سؤال برای نوشتن کاریکلماتور هم استفاده می‌کنم. به عنوان مثال از خودم می‌پرسم چه رابطه‌ای می‌تواند بین سکوت و تنهایی وجود داشته باشد و این جمله شکل می‌گیرد:
" صدای پای سکوت در تنهایی‌ام می‌پیچد‌‌."

* لایوهای صبحگاهی هر روز ساعت هفت صبح در پیج اینستاگرام استاد کلانتری برگزار می‌شود:

پیج اینستاگرام استاد کلانتری