چند روز قبل در اینستاگرام پستی در یکی از صفحه های مربوط به آموزش نویسندگی دیدم با نقل قولی از ویلیام فاکنر : " موفقیت مفهومی است زنانه و طبیعت آن مانند زن است‌. اگر در مقابل او سر فرود آوری سوارت می شود. بهترین شیوه برخورد این است که پشت دستت را نشانش دهی حساب کار خودش را می کند و به دنبالت می خزد." من مطمئن نیستم که این سخن را واقعاً " ویلیام فاکنر " گفته یا نه، اما سؤالی که پیش می آید این است که آیا همه سخنان یک نویسنده یا دانشمند لزوماً درست و قابل انتشار است؟
من در خواندن کتاب ها به شخصیت نویسنده و اینکه چه افکار و باورهایی داشته توجهی نمی کنم اما فکر می کنم وقتی مطلبی را برای انتشار، انتخاب می کنیم باید بیشتر دقت کنیم. مخصوصاً موضوعاتی که بار جنسیتی دارند‌. ما همه ورای زن یا مرد بودن در درجه اول انسانیم و باید انسانیتمان را حفظ کنیم. 

مدتی بود که می خواستم این صفحه را آنفالو کنم چون مطالب مفیدی ارائه نمی کرد و این پست مرا مطمئن کرد که آدمی با این طرز تفکر ارزش دنبال کردن را ندارد.
هر آدمی هر چقدر هم که ادیب، نویسنده یا دانشمند باشد همه حرف هایش درست و قابل انتشار نیست‌. آیا مثال بهتری برای توضیح موفقیت وجود نداشت که باید  این تمثیل توهین آمیز را منتشر کرد؟
نکته دیگر که باعث تعجب من شد بعضی از دوستانم بودند( از جمله خانم ها! ) که این پست را لایک کرده بودند. این مسئله مرا به این فکر انداخت که ما اصولاً چه پست هایی را لایک می کنیم؟ آیا مطالب یک پست را با دقت و توجه می خوانیم یا به صرف اینکه فلان فرد این پست را گذاشته لایک می کنیم و رد می شویم؟
به نظرم بهتر است هم در مورد پست هایی که خودمان منتشر می کنیم و هم در مورد پست های دیگران وسواس بیشتری به خرج بدهیم و محتوای بی مایه و توهین آمیز را منتشر و لایک نکنیم.