بایگانی نوشته‌ها
نگاهی به کتاب «وانهاده»
«وانهاده» داستانی است نوشته‌ی «سیمون دوبووار» که در قالب یادداشت‌های روزانه‌ی یک زن نوشته شده است. «مونیک»، قهرمان داستان، زنی چهل‌وچهارساله، خانه‌دار و دارای دو فرزند دختر است. مونیک تمام زندگی و جوانی‌اش را صرف همسر و فرزندانش کرده است. او زنی است که تا همین چندی پیش احساس خوش‌بختی می‌کرد؛ فقط از این‌که همسر پزشکش بیش‌ازحد کار می‌کند گِله داشت.
20 آبان 1403
اول کتاب بخوانیم یا اول فیلم ببینیم؟
یازده‌ساله که بودم کتاب «بابالنگ‌دراز» را خواندم و خیلی هم از آن لذت بردم. یک سال بعد شبکه‌ی دو سیما شروع به پخش انیمیشنی کرد که براساس این کتاب ساخته شده بود. این انیمیشن برای بچه‌های آن زمان بسیار جالب بود، اما برای من که کتاب را خوانده بودم، جذابیتی دو چندان داشت...
08 آبان 1403
نوشتن حرف زدن نیست
این روزها نظیر این جمله را زیاد می‌شنوم: «من همون‌جوری که حرف می‌زنم، می‌نویسم.» و به این کار افتخار هم می‌کنند. خب، خسته نباشی دلاور. یکی هم پیدا نمی‌شود از این دوستان بپرسد اگر نوشتن همان حرف زدن است، پس چرا همه‌ی آدم‌ها نویسنده نمی‌شوند؟ این میان تکلیف «هنر نویسندگی» چه می‌شود؟
12 آبان 1403
نگاهی به کتاب «رمل هندسی آفتاب‌گردان»
در کلاس «شعر» هستم. استاد از «نسرین جافری» سخن می‌گوید. اسمش را تا به حال نشنیده‌ام، اما شعرهایش به دلم می‌نشیند. در گوگل جست‌وجو می‌کنم. جافری شاعری اهل لرستان است. شعرهایش بارها در مطبوعات کشور چاپ شده و کتاب‌های زیادی از او منتشر شده است. من که همیشه اهل شعر بوده‌ام چطور نمی‌شناسمش؟
25 مهر 1403
یک درس مهم
داستان فیلم «درس» می‌تواند برای اهل قلم جالب باشد. فیلم the lesson (درس) درباره‌ی نویسنده‌ی جوانی به نام «لیام سامرز...
04 آبان 1403
نگاهی به کتاب «من زنم پس حرف می‌زنم»
قانون جدیدی در آمریکا تصویب شده است. هر زن، باید یک واژه شمار به دستش ببندد و در روز، تنها صد کلمه می‌تواند صحبت کند. واژه شمارها، نیمه‌شب دوباره صفر می‌شوند و به زنان حق استفاده از صد کلمه‌ی دیگر می‌دهند. کم‌کم حق اشتغال، درس خواندن و تمام آنچه حقوق طبیعی یک انسان به شمار می‌آید از زنان گرفته می‌شود.
02 مهر 1403
زندگی پنهان نویسنده‌ها
«نیتن فاول» نویسنده‌ی معروفی است که پس از انتشار سه رمان موفق، ناگهان اعلام می‌کند از دنیای نویسندگی کناره‌گیری خواهد کرد. او برای زندگی به جزیره‌ی دورافتاده و عجیبی به نام «بومون» می‌رود. بیست سالی می‌شود که هیچ‌کس خبری از «نیتن» ندارد...
15 آبان 1403
اگر از نوشته‌هایم حالم به هم نخورد، چه؟
گفت: هرچه در نوشتن بیشتر پیش می‌روم، از نوشته‌هایم بیشتر بدم می‌آید.گفتم: چه خوب.گفت: شوخی‌ات گرفته؟
20 شهریور 1403
روزنوشت‌های من
