آیا شما قلم خوبی دارید اما نوشته‌های‌تان آن‌طور که انتظار دارید دیده نمی‌شود؟ شاید نکات به‌ظاهر ساده اما مهمی را فراموش کرده‌اید. در این مقاله به پنج نکته‌ای می‌پردازیم که با به‌کارگیری‌شان می‌توانید توجه مخاطب را به نوشته‌های خود جلب کنید و بیشتر دیده شوید.
۱. غلط املایی دارید
ممکن است شما تصور می‌کنید مهم، محتوا است و مخاطب خودش منظور شما را درک می‌کند، درنتیجه به درست‌نوشتن کلمات توجه نمی‌کنید. اما این یک اشتباه بزرگ است. اگر شما «سپاس‌گزار» را «سپاس‌گذار»، «بحبوحه» را «بهبوهه» و «راجع به» را «راجب به» بنویسید، اختلالی در تعامل خواننده با متن رخ نمی‌دهد اما به‌هرحال شما یک فرد بی‌سواد به‌نظر خواهید رسید. این اشتباهات خواننده را به شما بدگمان می‌کند، زیرا اطمینان خاطر را از خواننده می‌گیرد و پیوسته از خود می‌پرسد: «چگونه به نظرات فرد بی‌سوادی اعتماد کنم که هنوز املای درست کلمات را نمی‌داند؟». بنابراین خواننده اعتماد خود به شما را از دست می‌دهد و در آینده مطالب‌تان را نخواهد خواند.
پیشنهاد: برای اینکه املای صحیح کلمات را بیاموزید آثار بزرگان ادب فارسی را مطالعه کنید. اگر نسبت به املای درست واژه‌ای تردید دارید به فرهنگ لغت مراجعه کنید. خوش‌بختانه برنامه‌های آنلاینی نظیر «واژه‌یاب» وجود دارد که با نصب آن روی گوشی خود می‌توانید به‌راحتی به چند فرهنگ لغت دسترسی داشته باشید.
۲. شلخته می‌نویسید و ویرایش نمی‌کنید
تصور کنید غذای خوشمزه‌ای جلوی شما می‌گذارند اما ظاهر این غذا بسیار زشت و نامطبوع است، آیا رغبتی به خوردنش پیدا می‌کنید؟ متن شما هم شبیه این غذا است، تا ظاهر آراسته و تمیزی نداشته باشد، مخاطب به خواندنش ترغیب نمی‌شود. مهم است که علامت‌های نگارشی را درست و در جای خود به‌کار ببرید. نیم‌فاصله‌ها را رعایت کنید و متن پاکیزه‌ای را جلوی چشم بیینده قرار دهید.
پیشنهاد: وقتی کتاب می‌خوانید به نحوه‌ی قرارگرفتن نشانه‌های نگارشی دقت کنید. محال است که شما یک کتاب را به‌دقت بخوانید اما ندانید که بعد از ویرگول، باید فاصله بگذارید. کتاب‌های آموزشی هم در این زمینه وجود دارد. حتا در اینترنت هم می‌توانید جست‌وجو کنید و نحوه‌ی درست به‌کارگیری علائم نگارشی را بیاموزید.
۳. پاراگراف‌بندی نمی‌کنید
قبل از اینکه شروع به خواندن یک متن کنیم، مغز ما یک اسکن کلی از متن می‌گیرد و وقتی با نوشته‌ای مواجه می‌شود که پاراگراف‌بندی نشده با خودش می‌گوید: «اوه اوه، چه متن بلندی. کی حوصله‌ی خوندن اینو داره». مخصوصن در دنیای امروز که دنیای شتاب‌زدگی و بی‌حوصلگی است، توجه به این نکته ضرورت بیشتری پیدا می‌کند. مخاطب برای متن بلند و درهمی که هیچ فاصله‌ای در آن نیست، وقت نمی‌گذارد و به‌راحتی از آن رد می‌شود و به سراغ نوشته‌های دیگر می‌رود. حتمن نوشته‌ی خود را پاراگراف‌بندی کنید. در جای لازم «اینتر» بزنید تا فضای کافی در متن شما ایجاد شود و نوشته‌تان خواننده را نترساند.
پیشنهاد: خواندن کتاب «نگارش دانشگاهی، پاراگراف‌نویسی» نوشته‌ی سید علی‌اصغر سلطانی
۴. در علامت‌گذاری افراط می‌کنید
اگر به متن‌ها و کامنت‌های افراد در شبکه‌های اجتماعی دقت کنید، درخواهید یافت که افراد غیر حرفه‌ای از علائم نگارشی به‌طور افراطی استفاده می‌کنند تا احساسات خود را بهتر بیان کنند. مثلن با دیدن یک لباس زیبا می‌نویسند: «وای!!!!!!!!! چه‌قدر خوشگله!!!!!». پس اگر شما هم نوشته‌تان را پر از علامت تعجب و سه‌نقطه کنید، آماتور به‌نظر خواهید رسید و خوانندگان شما را جدی نمی‌گیرند. با استفاده‌ی زیاد از علائم نگارشی به خواننده می‌گویید الان باید چه احساسی داشته باشد و این برای مخاطب اصلن خوشایند نیست. این نوشته‌ی شما است که باید خواننده را متعجب یا هیجان‌زده کند و یا باعث ترس و دلهره شود نه علائم نگارشی. نویسندگان کاربلد کمترین علامت‌گذاری را به‌کار می‌برند.
پیشنهاد: با کاربردهای صحیح علائم نگارشی آشنا شوید. سعی کنید علامت تعجب و سه‌نقطه را اصلن به‌کار نبرید مگر اینکه واقعن ضروری باشد. به‌عنوان کسی که در طی دو سال به اندازه‌ی انگستان دست هم از این علائم استفاده نکرده است، به شما اطمینان می‌دهم هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد. وقتی علامت تعجب و سه‌نقطه را حذف کنید، مجبور می‌شوید بهتر بنویسید و رشد کنید.
۵. از فعل‌های مرکب زیاد استفاده می‌کنید
یکی دیگر از اشتباهاتی که باعث می‌شود نوشته‌ی شما به‌خوبی دیده نشود، استفاده‌ی زیاد از فعل‌های مرکب است. فعل‌های ساده و غیر ترکیبی، جمله را ساده و دلنشین می‌کنند. مثلن چرا به جای فعل زیبا و ساده‌ی «فهمیدم» از فعل نامأنوس و مرکب «فهم کردم» استفاده کنیم؟ متأسفانه خیلی از مدرسان در فضای مجازی فعل‌های مرکب به‌کار می‌برند و آن را نشانه‌ی سواد بالا می‌دانند اما برای شما که می‌نویسید استفاده‌ی زیاد از این فعل‌ها متن‌تان را نامطبوع و پیچیده نشان می‌دهد. فعل ساده باعث روانی و صمیمت متن می‌شود و جلوه‌ی زیبایی به آن می‌بخشد. به نظر شما «نگریستن» زیباتر از «نگاه کردن»، «آغازیدن» شکیل‌تر از «آغاز کردن» و «پنداشتن» خوش‌آهنگ‌تر از «تصورکردن» نیست؟
پیشنهاد: کتاب «فرهنگ مصدری» را تهیه کنید تا بیشتر با فعل‌های ساده آشنا شوید و بتوانید از آن‌ها در نوشته‌های خود استفاده کنید.
دیدگاه خود را بنویسید