دیروز اکانت «کتابراه» در اینستاگرام، به مناسبت روز پزشک، در مطلبی از سه پزشک-نویسنده‌ی بزرگ ادبیات مدرن اسم برده بود: آنتوان چخوف، میخائیل بولگاکف و لویی فردینان سلین. در انتها هم از مخاطبان خواسته بود پزشک-نویسندگان مشهور دیگری را هم که می‌شناسند، معرفی کنند. کاربران از غلامحسین ساعدی، خالد حسینی، بهرام صادقی، آرتور کانن دویل و ویلیام سامرست موام نام برده بودند. چند نفر از دوستان هم به من لطف داشتند و اسم مرا نوشته بودند. البته که من تا رسیدن به قله‌های «نویسندگی»، فاصله‌ی زیادی دارم اما دیدن اسمم در کنار این بزرگان حس خوبی داشت و باعث شد بیندیشم چرا پزشکان می‌توانند نویسندگان خوبی باشند.

سامرست موام می‌گوید: «من برای یک نویسنده بهتر از این آموزشی نمی‌شناسم که چند سالی را در حرفه‌ی پزشکی بگذراند. زیرا از این طریق، طبیعت آدمی را به طرز عریان می‌بیند.»

من به هفت دلیل رسیدم که نشان می‌دهد چرا پزشکان، می‌توانند نویسندگان خوبی باشند:

۱. پزشکان سخت‌کوش و صبور هستند. پزشکان آموخته‌‌اند به‌سختی تلاش کنند. شیفت‌های طولانی، حجم زیاد آموزش و کار، و صبوری‌کردن در برابر بیماران از پزشکان افرادی تلاش‌گر می‌سازد و قدرت تحمل را در آن‌ها افزایش می‌دهد. نویسنده هم باید سخت تلاش کند و هم صبر زیاد داشته باشد تا موفق شود.

۲. پزشکان مشاهده‌کنندگان خوبی هستند. برای نویسنده ضروری است به‌خوبی مشاهده کند و جزئیات را مورد توجه قرار دهد تا فضاها و  شخصیت‌های باورپذیرتری خلق کند. پزشکان آموخته‌‌اند خوب مشاهده‌ کنند و به جزئیات دقت کنند تا بتوانند بیماری را تشخیص دهند.

۳. پزشکان شنوندگان خوبی هستند. پزشکان آموخته‌اند شرح‌حال بیمار را خوب بشنوند تا در تشخیص یاری‌گرشان باشد. نویسنده هم باید شنونده‌ی خوبی باشد تا داستان‌های دیگران را به‌خاطر بسپرد و از آن در نوشته‌هایش استفاده کند.

۴. پزشکان متعهد و منظم هستند. دانشکده‌ی پزشکی همانند یک پادگان نظامی است. نظم‌ و دیسیپلین در آن حرف اول را می‌زند. مهم نیست حالت خوب نیست، حوصله نداری، خسته‌ای، اندوهگینی یا بیماری. باید وظایفت را انجام دهی. نظم‌ و تعهد برای یک نویسنده هم از ضروریات است. تعهد به نوشتن در هر حالی و داشتن نظم برای هر روز نوشتن، دو عاملی است که از یک فرد، نویسنده می‌سازد.

۵. پزشکان تجربه‌ی زیسته‌ی زیادی دارند. ارتباط نزدیک و مداوم با آدم‌ها سبب می‌شود، پزشکان داستان‌های زیادی برای گفتن داشته باشند، در شخصیت‌پردازی خوب عمل کنند و تجربیات انسان‌های بسیاری را در نوشته‌های‌ خود منعکس کنند.

۶. پزشکان در مطالعه مهارت دارند. خواندن سوخت لازم برای نوشتن را تأمین می‌کند. پزشکان در دوره‌ی تحصیل، مجبور هستند کتاب‌های حجیم و سخت‌خوان را بادقت بخوانند، همین امر مطالعه را به جزئی از زندگی‌شان تبدیل می‌کند.

۷. پزشکان یادگیرندگان خوبی هستند. یک پزشک چه دوران تحصیل و چه بعد از آن همواره در حال آموختن است تا اطلاعاتش را به‌روز نگه دارد. یادگیرنده‌ی خوب بودن برای نویسنده ضروری است. باید مدام در حال آموختن باشی تا بتوانی مهارتت را رشد دهی.

✍️ میترا جاجرمی