تصور کنید می‌خواهید بنویسید اما یادتان می‌افتد خیلی وقت است به مادرتان کمک نکرده‌اید؛ یا فکر می‌کنید به دوستی که ده سال است از او بی‌خبرید زنگ بزنید؛ شاید هم کمد لباس‌هایتان را خیلی وقت است تمیز نکرده‌اید؛ یا با خودتان می‌گویید: «سری به اینستاگرام می‌زنم و بعد شروع به نوشتن می‌کنم. چند دقیقه که اشکالی ندارد». از همه بدتر زمانی است که یک توجیه کاملاً منطقی برای خود می‌تراشید و به بهانه‌ی کتاب خواندن از نوشتن فرار می‌کنید.
می‌بینید ذهن انسان چقدر خلاقانه می‌تواند از زیر کاری که باید انجام دهد، در برود؟ اما نگران نباشید این اهمال‌کاری و به تعویق انداختن کارها در همه‌ی انسان‌ها وجود دارد. باید بپذیرید که نوشتن کار دشواری است و ذهن ما سعی می‌کند به هر نحوی از انجام آن فرار کند. این ما هستیم که باید نسبت به این موضوع آگاه باشیم و با آن مقابله کنیم. در این مقاله به هشت روش کاربردی می‌پردازم که با انجام آن‌ها می‌توانید بر اهمال‌کاری خود در نوشتن غلبه کنید.
محیط اطراف خود را آماده کنید
اگر می‌خواهید بنویسید، باید در محیطی قرار بگیرید که شما را به نوشتن ترغیب کند. سعی کنید کاغذ و قلم را در قسمت‌های مختلف خانه یا اتاق کارتان بگذارید تا به نوشتن تشویق شوید و ابزار کار در دسترستان باشد. برای خود دفترها و خودکارهای رنگی بخرید تا شوق شما برای نوشتن افزایش بیابد. می‌توانید روی کاغذهای یادداشت، کلمه‌ی «بنویس» یا «نوشتن» را بنویسید و روی آینه، کمد یا دیوار بچسبانید تا همیشه جلوی چشمتان باشد. یک راه خوب هم این است که کلمه‌ی نوشتن را در پس‌زمینه‌ی موبایل و لپ‌تاپتان قرار دهید تا با هر بار روشن کردن این وسایل، یادتان بیفتد که باید بنویسید.
| باید بپذیرید که نوشتن کار دشواری است و ذهن ما سعی می‌کند به هر نحوی از انجام آن فرار کند. |
نوشتن را برای خود آسان کنید
شاید اینکه فکر کنید باید هزار کلمه بنویسید شما را بترساند، پس برای خود یک ریزعادت تعریف کنید. ریزعادت به عادتی گفته می‌شود که انجام آن آسان است و در هر شرایطی می‌توانید انجامش دهید. مثلاً می‌توانید با پنج دقیقه نوشتن یا نوشتن جملات کوتاه شروع کنید. نوشتن جمله‌های کوتاه خیلی راحت‌تر است و وقت چندانی هم از شما نمی‌گیرد. سه جمله بنویسید و تلاش کنید بارها و بارها در طی روز آن را تکرار کنید. معمولاً وقتی سه جمله می‌نویسید، ترغیب می‌شوید ادامه دهید.
به خودتان پاداش دهید
ذهن ما طوری طراحی شده که وقتی بعد از انجام کاری پاداش می‌گیرد، تمایل بیشتری به تکرار آن کار دارد. پس بعد از هر بار نوشتن به خود جایزه‌ی کوچکی بدهید. این جایزه می تواند به صورت کلامی باشد مثلاً می توانید به خود بگویید: «آفرین، ای ول، تو دیگه کی هستی، تو بهترینی، تو آخرشی، تو بی نظیری.» و یا هر عبارت دیگری که احساس خوبی در شما ایجاد کند را می‌توانید به کار ببرید. این جایزه می تواند به صورت یک حرکت کوچک مانند بشکن زدن، دست زدن، به هوا پریدن، لبخند زدن، روی شانه خود زدن هم باشد.حتا می توانید بعد از هر نوبت نوشتن به خود خوراکی خوشمزه ای مثل آبنبات، شکلات، خرما، توت، چای یا قهوه جایزه دهید. البته مواظب سلامتی و اضافه وزنتان هم باشید.
| وقتی بعد از انجام کاری به خود پاداش می‌دهید، احتمال تکرار آن کار را در آینده افزایش می‌دهید. |
در کارگاه تمرین نوشتن، ما هفت تمرین نوشتاری انجام می‌دهیم. بعد از تمام شدن هر تمرین، در جدولی انجام شدن تمرین را علامت می‌زنیم و به خودمان نمره می‌دهیم. شما هم می‌توانید از این روش استفاده کنید. دادن نمره‌های بالا سیستم پاداش مغز را تقویت می‌کند و نوشتن را برای شما به یک کار لذت‌بخش تبدیل می‌کند. در نتیجه احتمال تکرار این عمل در آینده افزایش می‌یابد.
برای نوشتن برنامه داشته باشید
خیلی از ما چون برنامه‌ی خاصی برای نوشتن نداریم، آن را مرتب عقب می‌اندازیم. داشتن برنامه به شما کمک می‌کند تا روی روال بیفتید و نظم بیشتری پیدا کنید. ممکن است نتوانید برای تمام روز برنامه‌ریزی کنید، اما حداقل سه ساعت در روز را برای نوشتن تعیین کنید. پشت میزتان بنشینید، موبایل و هر وسیله‌ی حواس‌پرت‌کنی را کنار بگذارید و روی نوشتن تمرکز کنید.
برای اینکه کارتان راحت‌تر شود، یک منوی نویسندگی برای خود بسازید و در آن تمام تمرین‌هایی را که تا به حال آموخته‌اید بنویسید. از شب قبل چند تمرین را انتخاب کنید تا روز بعد انجامشان دهید.
متنوع بنویسید
نوشتن گاهی خسته‌کننده می‌شود و در این حالت احتمال اهمال‌کاری افزایش می‌یابد. برای اینکه این خستگی را از خود دور کنید، سعی کنید متنوع بنویسید. اگر شما یک نویسنده‌ی غیرداستانی هستید و مدام مقاله می‌نویسید، نوشتن داستان، داستانک، شعر یا جملات کوتاه را هم در برنامه‌ی خود بگنجانید. این تنوع به شما کمک می‌کند لذت بیشتری تجربه کنید. همچنین می‌توانید از قالب‌های مختلف در نوشته‌های خود استفاده کنید و نثر خود را بهبود بدهید.
خودتان را در فضای نوشتن قرار دهید
یک ماه پیش به‌سختی بیمار شدم. می‌توانم بگویم از بیست سال قبل تا به حال، این‌طور مریض نشده بودم. سردرد، سرفه، تب‌ولرز، بدن‌درد و ضعف‌وبی‌حالی شدید داشتم. حالم به‌قدری بد بود که طی ده روز حتا یک جمله هم ننوشتم. حالم که بهتر شد، خواستم نوشتن را شروع کنم اما دریغ از یک کلمه. انگار ذهنم قفل شده بود. منی که حداقل روزی پنج-شش ساعت می‌نوشتم، توانایی نوشتن یک جمله را هم نداشتم. نگران شدم. با خودم فکر کردم نکند دیگر نتوانم بنویسم. اما شرکت در کلاس مرا نجات داد. در فضای نوشتن قرار گرفتم و ذهنم باز شد. بودن بین آدم‌های هم‌فکر و هم‌دغدغه و حس رقابت کمک می‌کند تا بر اهمال‌کاری خود در نوشتن غلبه کنید.
| بودن بین آدم‌های هم‌فکر و هم‌دغدغه و حس رقابت کمک می‌کند تا بر اهمال‌کاری خود در نوشتن غلبه کنید. |
یک اجبار بیرونی برای خود ایجاد کنید
خیلی از ما وقتی برای شخص دیگری کار می‌کنیم، کارمان را خوب انجام می‌دهیم اما وقتی خودمان رئیس خودمان هستیم و اجبار بیرونی وجود ندارد، انجام کارها را مدام به تعویق می‌اندازیم. یک راه‌حل خوب برای غلبه بر این مشکل، ایجاد رسانه‌های شخصی است. وقتی شما مخاطب دارید، بیشتر ترغیب می‌شوید تا بنویسید. پس برای خود یک صفحه‌ی اینستاگرام، یک کانال تلگرام و از همه مهم‌تر یک وبلاگ شخصی بسازید. رسانه‌های خودتان را مانند دفتر یک مجله در نظر بگیرید و خودتان را سردبیر این مجلات. برای اینکه مجله به حیات خود ادامه دهد، شما باید بنویسید و محتوا تولید کنید. خودتان را یک سردبیر سخت‌گیر بدانید که هیچ بهانه‌ای برای تأخیر در ارائه‌ی محتوا نمی‌پذیرد.
| به یاد داشته باشید وقتی برای خود اجبار بیرونی ایجاد می‌کنید، بیشتر ترغیب می‌شوید بنویسید. |
برای خود ضرب‌الاجل تعیین کنید
دوران تحصیل در مدرسه و دانشگاه را به یاد دارید؟ بیشتر ما با اینکه تمام سال برای درس خواندن وقت داشتیم، فقط شب‌های امتحان که می‌دانستیم دیگر فرصتی نمانده، شروع به مطالعه می‌کردیم. هنوز هم خیلی‌هایمان همان‌طور رفتار می‌کنیم. مثلاً اگر برای انجام یک پروژه یک ماه وقت داشته باشیم، مدام انجامش را عقب می‌اندازیم تا اینکه به هفته‌ی آخر می‌رسیم و تازه آن موقع است که موتورمان روشن می‌شود و شروع به حرکت می‌کنیم. پس چرا از این مسئله به نفع خودمان استفاده نکنیم؟
| وقتی بدانید تا ابد زمان ندارید، احتمال اینکه اهمال‌کاری را کنار بگذارید و بنویسید، بیشتر می‌شود. |
اگر می‌خواهید داستان کوتاهی بنویسید، مهلتی یک هفته‌ای برای خود تعیین کنید. اگر باید مقاله‌ای برای سایتتان بنویسید، مهلتی ده‌روزه قرار دهید و اگر می‌خواهید کتابی بنویسید، می‌توانید مهلت یک‌ماهه‌ای برای نوشتنش درنظر بگیرید. وقتی بدانید تا ابد زمان ندارید، احتمال اینکه اهمال‌کاری را کنار بگذارید و بنویسید، بیشتر می‌شود. اگر با خود بگویید کتابی می‌نویسم و هیچ ضرب‌الاجلی برای نوشتنش تعیین نکنید، به احتمال زیاد هیچ‌وقت آن را نخواهید نوشت.
سخن پایانی
در این مقاله به هشت روش کاربردی اشاره کردم که به شما کمک می‌کند اهمال‌کاری را کنار بگذارید و راحت‌تر بنویسید. درست است که نوشتن دشوار است اما لذت‌بخش هم هست، پس اگر پس از انجام این کارها باز هم رغبتی به نوشتن نداشتید و مدام آن را عقب می‌انداختید، شاید آن‌طور که باید نوشتن را دوست ندارید. وقت آن است به این بیندیشید که کار موردعلاقه‌ی شما چیست و انجام چه کاری علیرغم سخت‌بودن شما را خوش‌حال و راضی می‌کند.
پیشنهاد مطالعه:
دیدگاه خود را بنویسید