یکی از مباحثی که در لایو صبحگاهی امروز مطرح شد، سوال بود. اینکه سؤال کردن چطور میتواند به ما کمک کند؟ قرار شد نیم ساعت بیوقفه سؤال بپرسیم و نتیجهی آن را منتشر کنیم.
لایوهای صبحگاهی هر روز ساعت ۷ صبح در پیج استاد شاهین کلانتری برگزار میشود. در این لایوها از نوشتن، خواندن، تولید محتوا و توسعهی فردی صحبت میشود. امیدوارم شما هم با خواندن این پست به حضور در این لایوهای مفید ترغیب شوید.
ما آدم ها ذاتاً تنوع طلب هستیم و هر چیزی را که برایمان جدید باشد، بیشتر میپسندیم و به سمت آن گرایش پیدا میکنیم. واضح است که از خواندن کتاب های جدید لذت بیشتری میبریم تا اینکه بخواهیم یک کتاب را چند بار بخوانیم.
امروز دوستی در اینستاگرام به من پیام داده بود: " من امروز نتونستم به لایو آقای کلانتری برسم حالا که منو آلوده کردین به پیامهاشون لطفا ی کوچولو نکته ی امروز رو برام میگید ممنون میشم. " این شد که تصمیم گرفتم خلاصه ای از نکات لایو امروز را برای دوستانی که نتوانستند در لایو شرکت کنند، بنویسم.
خیلی از ما فکر میکنیم نوشتن مخصوص نویسنده ها و ادیبان است و بقیه ی آدم ها نباید به این قلمرو نزدیک شوند چون باید استعداد خاصی داشته باشند و خوب بنویسند. به همین دلیل است که ما از نوشتن می ترسیم و خودمان را از فوایدش محروم می کنیم. اما آیا تا به حال شده برای اینکه خوب حرف نمی زنید دست از حرف زدن بکشید؟
از دوران کودکی سریال های جنایی و معمایی سریال های محبوب من بودند. تک تک قسمت های سریال های " پوآرو " و " داستان های شرلوک هلمز " را با دقت تماشا می کردم و در دوران راهنمایی تمام کتاب های " آگاتا کریستی " و " سر آرتور کانن دویل " را خواندم.
بدترین چیزی که امسال برایم اتفاق افتاد مرگ مادربزرگ و پدربزرگم بود. هنوز هم غم از دست دادن آن ها گاه و بی گاه غمگینم می کند. اما این اتفاقات دردناک درس بزرگی برای من داشت. اینکه همه ی ما فانی هستیم و روزی از این دنیا رخت سفر می بندیم.