بایگانی نوشته‌ها

شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که معتقدند محتوای نوشته مهم است، حالا به هر شکلی که نوشته شده باشد، مهم نیست. درست است که غلط‌های املایی به اندازه‌ی غلط‌های انشایی، زبان را دچار اختلال و دگردیسی نمی‌کند؛ اما برای نویسنده و اثر او، پیامدهای ناگواری دارد. مثلن اگر نویسنده‌ای «برخاستن» را «برخواستن» یا «سوت» را «صوت» یا «نمازگزار» را «نمازگذار» یا «ناهار»را «نهار» یا «خرد« به معنای «ریز» را «خورد» یا «استعفا» را «استیفا» یا «اهتزاز» را «احتزاز» بنویسد، اختلالی در تعامل خواننده با متن رخ نمی‌دهد، اما به‌شدت خواننده را به نویسنده بدگمان می‌کند؛

داستان مینی‌مال یا داستانک معمولاً کوتاه‌ترین حالت روایت داستان، و غالباً در پی یک کشف ضربه‌زننده است؛ این کشف خواننده را با ایجاد شوک یا تمسخری غافلگیر می‌کند. به این نوع داستان‌ها، داستان ناگهانی، داستان لحظه، داستان برق‌آسا، داستان آتشین، داستان کارت‌پستالی، داستان کوتاه کوتاه و داستان طرح‌وار  هم گفته می‌شود.

آیا تا کنون واژه‌ی کاریکلماتور را شنیده‌اید؟ آیا می‌دانید این کلمه چطور به ادبیات فارسی راه یافته است؟ آیا کاریکلماتورنویسان موفق ایران را می‌شناسید؟ آیا دوست دارید خودتان هم کاریکلماتورهای زیبا بنویسید؟برای اینکه با این سبک ادبی آشنا شوید و همه‌چیز را درباره‌ی کاریکلماتور بدانید با من در این مقاله همراه شوید.

اگر به مباحث توسعه‌ی فردی و موفقیت علاقه‌مند هستید، حتماً با جملات تأکیدی آشنا هستید. عبارت تأکیدی جمله‌ای است که آنچه می‌خواهید در زندگی‌تان داشته باشید، به زمان حال بیان می‌کند، انگار که همین الان آن چیز در زندگی شما وجود دارد. نمونه‌هایی از این جملات تأکیدی عبارتند از: «من خوشحالم. من ثروتمندم. من رابطه‌ی عاطفی خوبی دارم. من دوست‌داشتنی هستم. من نویسنده‌ی خوبی هستم.» مدرسان توصیه می‌کنند این عبارت‌ها را بنویسید و مرتب با خود تکرار کنید. اما آیا این روش به‌راستی تأثیرگذار است؟ آیا این جملات تأکیدی باعث می‌شوند ما به خواسته‌های خود نزدیک‌تر شویم؟

اخیرا کتاب «چگونه می‌نویسم» از کاظم رهبر را مطالعه کردم. موضوع اصلی کتاب، نوشتن خلاقانه است. در این کتاب ۱۷ روش از ۱۷ نویسنده‌ی خلاق معاصر ذکر شده است که برای افرادی که به نویسندگی خلاق علاقه‌مندند، بسیار کاربردی و مفید است.

شاید شما بگویید من یک مهندسم، یک وکیلم، یک خانم خانه‌دارم، چه نیازی به نوشتن دارم؟ من که نمی‌خواهم اثر ادبی تولید کنم. اما به خودتان نگاه کنید. شما هم هر روز در حال نوشتن هستید: نوشتن مشق، پایان‌نامه، فهرست کارها، فهرست خرید، نوشتن خاطرات، نوشتن پیامک، ایمیل، کامنت گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی و... پس نوشتن جزئی از زندگی‌ روزانه‌‌ی همه‌ی ماست.     متأسفانه خیلی از ما به‌خاطر آموزش‌های غلطی که در مدرسه دیدیم، تصور می‌کنیم " نوشتن " فقط مختص نویسندگان و شاعران است، اما دنیای نوشتن، وسیع‌تر از چیزی است که ما فکر می‌کنیم. ما از نوشتن در بسیاری از جنبه‌های زندگی می‌توانیم استفاده کنیم.در این یادداشت فهرستی از دلایلم برای نوشتن را می‌نویسم. این فهرست مدام به روزرسانی خواهد شد.

آیا شروع نوشتن برای شما سخت است؟ آیا وقتی قلم به‌دست می‌گیرید، نمی‌دانید چه بنویسید؟ آیا از صفحه‌ی سفید کاغذ می‌ترسید؟ آیا راهی وجود دارد که شروع نوشتن را برای ما راحت‌تر کند؟

قبل از اینکه با نوشتن آشنا شوم، با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کردم. تحملم کم بود و زود عصبانی می‌شدم. با اطرافیان سر هر مسئله‌ی کوچکی بحث می‌کردم و ناراحتی‌ها را مدام در ذهنم نشخوار می‌کردم. اضطراب و نگرانی از صبح که بیدار می‌شدم تا شب که می‌خوابیدم با من همراه بود. نیاز داشتم تا ذهنم را از احساسات منفی تخلیه کنم اما نمی‌دانستم چگونه

شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که معتقدند عمر وبلاگ‌نویسی به پایان رسیده و با وجود اینستاگرام و تلگرام، دیگر کسی مطالب وبلاگ را نمی‌خواند. البته منظور من از وبلاگ، سایت‌هایی مثل پرشین بلاگ و بلاگفا نیست که عمر این نوع وبلاگ‌نویسی از نظر من هم به پایان رسیده است.منظور از وبلاگ، بخشی از وب‌سایت شخصی شماست که در آن محتوا منتشر می‌کنید. اما آیا داشتن وبلاگ برای همگان ضروری است؟

اگر شما هم اهل نوشتن هستید حتمن می‌دانید که گاهی انگیزه‌ی آدمی برای نوشتن کم می‌شود. یکی از راه‌های حفظ انگیزه، نوشتن چراییِ انجام یک کار است.شما چرا می‌نویسید؟