وبلاگ

برای دومین بار، برنده‌ی مسابقه‌ی «3جمله» شدم. این مسابقه برای اعضای «کمپ ایده‌پزی» برگزار می‌شود. هربار با یک کلمه‌ی خاص، سه جمله می‌نویسیم. کلمه‌ی این دوره، «پوست» بود. سه جمله‌ی من عبارت بودند از:1. شعرهایم را روی پوستم حک می‌کنم تا شاعرانه تو را در آغوش بگیرم.2. زیر پوست شب، رگ خواب پنهان است.3. برای اینکه پوستش روشن شود، هر شب قرص ماه می‌خورَد.

گفت: می‌خواهم بنویسم. نوشتن را دوست دارم. اما اگر استعداد نداشته باشم چه؟
گفتم: بگذار خیالت را راحت کنم. تو هیچ استعدادی در زمینه‌ی نوشتن نداری‌. حالا می‌خواهی چه کار کنی؟ نوشتن را رها می‌کنی؟
گفت: نمی‌دانم. شاید.

داستان مینی‌مال یا داستانک معمولاً کوتاه‌ترین حالت روایت داستان، و غالباً در پی یک کشف ضربه‌زننده است؛ این کشف خواننده را با ایجاد شوک یا تمسخری غافلگیر می‌کند. به این نوع داستان‌ها، داستان ناگهانی، داستان لحظه، داستان برق‌آسا، داستان آتشین، داستان کارت‌پستالی، داستان کوتاه کوتاه و داستان طرح‌وار  هم گفته می‌شود.

دیروز اکانت «کتابراه» در اینستاگرام، به مناسبت روز پزشک، در مطلبی از سه پزشک-نویسنده‌ی بزرگ ادبیات مدرن اسم برده بود: آنتوان چخوف، میخائیل بولگاکف و لویی فردینان سلین. در انتها هم از

«یادداشت‌» نوعی قالب برای نگارش غیر داستانی است. ستون‌های روزنامه‌ها را به‌خاطر دارید؟ شاید بتوان گفت یادداشت‌نویس شکل جدید ستون‌نویسی است. یادداشت متنی است شامل یک ایده‌ی مرکزی که نویسنده با استفاده از برداشت‌های شخصی خود، این ایده را گسترش می‌دهد.

یادداشت روزانه ثبت وقایع و رخدادهای روزانه، مشاهدات، تجربیات، عواطف و دغدغه‌ها است. تمرین گاه‌شمار  را به‌خاطر دارید؟ آن تمرین هم  درواقع نوعی یادداشت‌نویسی روزانه است. اما وقتی برای مدتی گاه‌شمار بنویسید یادداشت‌های روزانه‌ی شما رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرند. شما خودتان و اطرافیان‌تان را بهتر می‌شناسید. یاد می‌گیرید که چطور احساسات‌تان را مدیریت کنید. چطور بهتر برنامه‌ریزی کنید و اولویت‌های‌تان را مشخص کنید.

اگر به مباحث توسعه‌ی فردی و موفقیت علاقه‌مند هستید، حتماً با جملات تأکیدی آشنا هستید. عبارت تأکیدی جمله‌ای است که آنچه می‌خواهید در زندگی‌تان داشته باشید، به زمان حال بیان می‌کند، انگار که همین الان آن چیز در زندگی شما وجود دارد. نمونه‌هایی از این جملات تأکیدی عبارتند از: «من خوشحالم. من ثروتمندم. من رابطه‌ی عاطفی خوبی دارم. من دوست‌داشتنی هستم. من نویسنده‌ی خوبی هستم.» مدرسان توصیه می‌کنند این عبارت‌ها را بنویسید و مرتب با خود تکرار کنید. اما آیا این روش به‌راستی تأثیرگذار است؟ آیا این جملات تأکیدی باعث می‌شوند ما به خواسته‌های خود نزدیک‌تر شویم؟

پنج‌شنبه دوازدهم مرداد به «سمینار نویسندگی» رفتم. این رویداد فرصتی است برای آشنایی با بزرگان حوزه‌ی «نوشتن» و دیدار با دوستان اهل قلم. بعضی از دوستان را بعد از مدت‌ها دیدم و بعضی‌های‌شان را برای اولین‌بار بود که می‌دیدم. د

کتاب من درباره‌ی کاربردهای نوشتن در زندگی روزانه است. خیلی از ما فکر می‌‌کنیم نوشتن فقط مخصوص نویسندگان، ادیبان و شاعران است و فقط قشر خاصی از این موهبت الهی برخوردارند و بقیه‌ی افراد نباید به قلمرو نوشتن نزدیک شوند. اما من در این کتاب به شما نشان خواهم داد که هر فردی که نوشتن را آموخته می‌تواند از نوشتن برای حل مشکلات زندگی خود استفاده کند. «نوشتن» فرم کتابت حرف‌زدن است. پس به قول ژول سالزمن «اگر می‌تونید حرف بزنید، پس حتمن می‌توانید بنویسید.»

مدتی قبل در یکی از گروه‌های نویسندگی پیام عجیبی دیدم. یکی از اعضا در پاسخ به دوستی نوشته بود: «اگه می‌خوای نویسنده‌ی موفقی باشی حتماً باید برون‌گرا بشی».